Bodybuilders

Eén van de onderwerpen die in 2014 bij het afstuderen van Iris Veentjer aan bod kwam is het Mars One Project. Kijkend naar alle aspecten kan de volgende vraag gesteld worden:

Is de definitie van de perfecte mens in alle omstandigheden hetzelfde?

Uit onderzoek kwam naar voren dat mensen met een fysieke beperking, zoals het missen van de benen, fysiek voordelen zouden kunnen ondervinden bij het reizen in de ruimte.  Zij krijgen echter deze kans niet. De omschakeling dat iemand met een beperking meer geschikt zou zijn voor deze situatie en zeer waarschijnlijk daar voordeel van kan ondervinden roept de volgende vraag op; ‘Als ruimte reizen naar Mars tot het heden gaan behoren, zijn dan de mensen met een fysieke beperking de mens van de toekomst?’ Moeten we niet anders kijken naar de essentie van het lichaam en de definitie van wat perfectie is?

Ook een andere ontwikkeling maakt dat we anders moeten gaan kijken naar ‘perfectie’ en wie de mens van de toekomst is. 

De toenemende medische en technische mogelijkheden zorgen voor steeds betere aanpassingen voor mensen met een beperking. Zulke goede aanpassingen dat zij in verschillende situaties beter toegerust zijn dan de ‘normale’ mens. 

De norm blijft daarbij echter dat de mens aangepast wordt aan de omgeving.

Maar moeten mensen altijd aan het ideaal voldoen en zich aanpassen aan hun omgeving en de materialen daarin, of moet een ruimte of meubelstuk meer aansluiten bij de behoeften van de individuele mens?

Moeten we bijvoorbeeld meer toe naar een ruimte waarin iemand met een beperking zich niet meer hoeft aan te passen maar waarbij de ruimte en de objecten zijn ontworpen voor een gebruiker met een beperking in beweging?

Met dát in gedachten heeft Iris een meubelcollectie ontworpen die is geïnspireerd op mensen met een beperking. Meubels die functie krijgen in samenhang met de gebruiker. En een bijdrage leveren aan de discussie over de waarden van de interactie tussen de mens en de andere elementen van het systeem. 

 

 Het belangrijkste doel daarbij is om het denken over beperkingen in een ander daglicht te stellen.

 

Iris wilde een interieurconcept ontwikkelen waarin de kracht of de mogelijkheden van een fysiek beperking voorop staan. De fysieke beperking vraagt om aanpassingen en andere vraag dan de standaardbehoefte van een interieur. Welke gevolgen kan dit hebben voor een toekomstig interieur en hoe wordt dit vertaald naar objecten?

 

De meubelcollectie die Iris voor haar afstudeerproject heeft ontworpen bestaat uit drie ontwerpen. In elk ontwerp gebruik is een andere beperking het uitgangspunt. Dit resulteert in een afwisselende collectie die een conceptuele benadering is van wat ruimte en objecten betekenen voor iemand met een beperking.  

De enabler 1 – the Supporter

De beperking is een meerwaarde. Vanuit die gedachte is dit object ontstaan. Een object wat niet op zichzelf kan staan maar door de toevoeging van de ondersteuning, zoals een wandelstok of kruk, krijgt het object waarde en functie. Door de toevoeging van de ondersteuning vormt zich een stoel voor de gebruiker. 

 

De enabler 2 – Textile support

Voor mensen met een beperking in de benen is steun voor het bovenlichaam van groot belang. Dit kan op verschillende manieren. Maar bij het zitten en ontspannen is het belangrijk dat je dit kan doen zonder het gevoel te hebben dat je aanpassingen nodig hebt. Om dit te verbeelden is een stoffering ontworpen waarbij de gebruiker zich op kan trekken of steun kan vinden om tot de juiste zithouding te komen. 

 

De enabler 3 – Pivot joint

De verplaatsing. Veel mensen die afhankelijk zijn van een rolstoel zouden daar graag voor ontspanning aan willen ontsnappen. Helaas maakt de overgang van rolstoel naar een andere stoel dit voor hun moeilijk, zwaar of een te grote opgave. Om hiervoor een oplossing te bieden heeft Iris de ‘pivot joint’ stoel ontworpen. Deze stoel biedt niet alleen een oplossing maar legt ook een discussie bloot over het herkennen van de functie van objecten en welke waarden we er aan toe kennen. 

Bij de eindexpositie trok dit afstudeerwerk ook internationaal de aandacht, o.a.  van de conservator van de Koninklijke Academie voor de Schone Kunsten in Antwerpen. Op zijn uitnodiging zijn de ontwerpen opgenomen in een expositie Daybreak in Wuhan, China en was Iris uitgenodigd om bij de opening aanwezig te zijn.